77. Tydzień Miłosierdzia

Od Niedzieli Miłosierdzia Bożego

11 kwietnia – 17 kwietnia 2021 roku

Katechizm Kościoła Katolickiego * KKK 2402

Powszechne przeznaczenie i własność prywatna dóbr
2402 Na początku Bóg powierzył ziemię i jej bogactwa wspólnemu zarządzaniu ludzkości, by miała o nią staranie, panowała nad nią przez swoją pracę i korzystała z jej owoców. Dobra stworzone są przeznaczone dla całego rodzaju ludzkiego. Ziemia jednak jest rozdzielona między ludzi, by zapewnić bezpieczeństwo ich życiu, narażonemu na niedostatek i zagrożonemu przez przemoc. Posiadanie dóbr jest uprawnione, by zagwarantować wolność i godność osób oraz pomóc każdemu w zaspokojeniu jego podstawowych potrzeb, a także potrzeb tych, za których ponosi on odpowiedzialność. Powinno ono pozwolić na urzeczywistnienie naturalnej solidarności między ludźmi.

77. Tydzień Miłosierdzia

Od Niedzieli Miłosierdzia Bożego

11 kwietnia – 17 kwietnia 2021 roku

Katechizm Kościoła Katolickiego * KKK 2402

Powszechne przeznaczenie i własność prywatna dóbr
2402 Na początku Bóg powierzył ziemię i jej bogactwa wspólnemu zarządzaniu ludzkości, by miała o nią staranie, panowała nad nią przez swoją pracę i korzystała z jej owoców. Dobra stworzone są przeznaczone dla całego rodzaju ludzkiego. Ziemia jednak jest rozdzielona między ludzi, by zapewnić bezpieczeństwo ich życiu, narażonemu na niedostatek i zagrożonemu przez przemoc. Posiadanie dóbr jest uprawnione, by zagwarantować wolność i godność osób oraz pomóc każdemu w zaspokojeniu jego podstawowych potrzeb, a także potrzeb tych, za których ponosi on odpowiedzialność. Powinno ono pozwolić na urzeczywistnienie naturalnej solidarności między ludźmi.

2021

77. Tydzień Miłosierdzia

11 – 17.04.2021

2019

75. Tydzień Miłosierdzia

28.04 – 05.05.2019

2017

73. Tydzień Miłosierdzia

23 – 30.04.2017

Być dobrym jak chleb

List Pasterski Episkopatu Polski na Niedzielę Miłosierdzia

Obecny rok poświęcony jest osobie św. Brata Alberta, szczególnego patrona i świadka miłosierdzia. Jego życie, a zwłaszcza życiowa dewiza: „być dobrym jak chleb”, stanowi dla nas inspirujący przykład urzeczywistniania w praktyce miłosierdzia. W myśl tegorocznego hasła programu duszpasterskiego „Idźcie i głoście”, chcemy jeszcze bardziej zaangażować się w apostolat miłosierdzia. Ojciec Święty Franciszek w Liście Misericordia et misera ogłoszonym na zakończenie Roku Świętego, zwraca naszą uwagę na to, że wszyscy doświadczyliśmy Bożego miłosierdzia i podkreśla, że teraz: „Nadszedł czas, aby zrobić miejsce wyobraźni miłosierdzia”. Każdy jest umiłowany przez Boga, więc każdy ma mieć miłosierdzie w sercu, pamięci i działaniu. (…)

Chrystusowe wezwanie do miłosierdzia jest nadal aktualne. Radością napełnia fakt, że działalność charytatywną Kościoła w Polsce podejmuje ponad 800 instytucji, które realizują 5000 różnego rodzaju dzieł. Dzięki temu pomoc dociera do ponad 3 milionów potrzebujących. W szczególny sposób uczestniczy w nich Caritas Polska w łączności z Caritas Diecezjalnymi. Rodzinę Caritas od 26 lat tworzy 5000 Parafialnych Zespołów Caritas, 2700 Szkolnych i Akademickich Kół Caritas, w których posługuje blisko 100 tysięcy wolontariuszy. Nie można pominąć również nieocenionej roli wszystkich tych, którzy spontanicznie angażują się w pomoc potrzebującym. (…)

2016

72. Tydzień Miłosierdzia

03.04 – 09.04.2016

2015

71. Tydzień Miłosierdzia

12.04 – 20.04.2015

 

2014

70. Tydzień Miłosierdzia

27.04 – 04.05.2014

List Episkopatu Polski na Niedziele Miłosierdzia Bożego »

Posługa miłosierdzia jest zadaniem każdego z uczniów Chrystusa. Św. Siostra Faustyna zanotowała w Dzienniczku wielkie pragnienie Jezusa: „Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić” (Dz. 742).

Dzisiejsza niedziela w oktawie Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna kolejny Tydzień Miłosierdzia. Dziękujemy Bogu za to, że w tej Szkole Miłosierdzia na polskiej ziemi było i jest tak wielu ludzi, którzy w twarzy cierpiącego człowieka potrafią dostrzec znieważone i cierpiące oblicze Chrystusa. Są to nie tylko święci i błogosławieni minionych stuleci, ale także ludzie naszych czasów, którzy na różne sposoby próbują zaradzić materialnej i duchowej biedzie.

Wyrażamy wdzięczność wobec wszystkich organizacji społecznych, fundacji, stowarzyszeń, wspólnot zakonnych, które na co dzień podejmują skuteczną troskę o ubogich. Szczególne słowa podziękowania kierujemy pod adresem ogólnopolskiej Caritas, która dociera do ubogich rodzin, prowadzi świetlice, hospicja, inspiruje działalność parafialnych grup charytatywnych oraz szkolnych kół Caritas, kształtując w ten sposób wyobraźnię miłosierdzia u dzieci i młodzieży. Służą temu ciekawe inicjatywy i projekty, jak chociażby: Tornister pełen uśmiechu, Mieć wyobraźnię miłosierdzia, Miłosierny Samarytanin (inspirowany przez Wspólnotę św. Idziego), czy coroczny koncert charytatywny związany z przyznaniem medalu Bogaci miłosierdziem. Są to tylko niektóre przykłady świadczące o tym, jak wiele wrażliwości i dobra kryje się w sercu człowieka żyjącego na co dzień duchem Ewangelii.

Archiwum

69. Tydzień Miłosierdzia

7 – 13.04.2013

„Wiara żywa uczynkami”

Umocnienie przeświadczenia, że bycie chrześcijaninem to także bycie solidarnym z potrzebującymi.

List Episkopatu Polski na Niedziele Miłosierdzia Bożego »

63. Tydzień Miłosierdzia

7 – 13.10.2007

Słowo Metropolity Krakowskiego na 63. Tydzień Miłosierdzia »

Przez cały bieżący rok liturgiczny rozważamy słowa św. Pawła: „Przypatrzcie się bracia powołaniu waszemu” (1 Kor 1, 26). Podczas Tygodnia Miłosierdzia chcemy szczególnie przypomnieć sobie, że każdy z nas został powołany do miłości miłosiernej.
(…) Istnienie instytucji powołanych do świadczenia pomocy nie zwalnia nas samych z obowiązku „wyobraźni miłosierdzia”, o której mówił Sługa Boży Jan Paweł II. Jeśli rozejrzymy się dokoła, znajdziemy potrzebujących naszej pomocy - może nawet bliżej, niż się spodziewaliśmy.
Miłość sprawia, że znikają podziały na bogatych i biednych, dających i biorących. Miłość tworzy wzajemną więź, dzięki której każdy - pomagający i ten, kto przyjmuje pomoc - zostaje obdarowany.
Trzeba pamiętać, że miłość nie polega tylko na dawaniu dóbr materialnych, ale na byciu z kochanym człowiekiem. Niech o tym nie zapominają zabiegani, zapracowani rodzice. Niech o tym nie zapomną wolontariusze, spieszący z pomocą do chorych, starszych i innych braci i sióstr potrzebujących pomocy.
Pamiętajmy równocześnie, że jesteśmy zobowiązani do miłości najpierw względem naszych najbliższych. Nie można w imię zaangażowania w działalność charytatywną zaniedbywać ich potrzeb. Nieraz łatwiej jest pomagać daleko, niż z odwagą i miłością pochylić się nad potrzebującymi z naszej bliższej i dalszej rodziny.
Silne miłością wspólnoty rodzinne i parafialne to jedyne lekarstwo na zagrożenia propagowanej cywilizacji śmierci - cywilizacji egoizmu, użycia i braku szacunku dla człowieka. Pamiętajmy: to po wzajemnej miłości mają nas - chrześcijan rozpoznawać ludzie. To po wzajemnej miłości będzie nas kiedyś rozpoznawał Chrystus.
Niech Maryja, spiesząca na pomoc Elżbiecie, a potem dyskretnie i skutecznie pomagająca nowożeńcom w Kanie Galilejskiej, będzie naszym wzorem. Jej wstawiennictwu polecam wszystkich, którzy chcą uczyć się od Niej służby drugiemu człowiekowi.

Stanisław Kard. Dziwisz
Kraków, 15.09.2007

62. Tydzień Miłosierdzia

1 – 7.10.2006

Zgodnie z tradycją, w pierwszą niedzielę października (1.10.2006) rozpoczynamy w naszej Archidiecezji kolejny - już 62. Tydzień Miłosierdzia, którego hasłem są słowa: "Przywracajmy nadzieję potrzebującym".
(…) Trzeba wpierw dostrzec człowieka potrzebującego. Rozejrzyjmy się więc dokoła: w swojej rodzinie, w swoim środowisku - tam, gdzie mieszkamy i pracujemy. Każdy z nas jest w pewnym sensie "potrzebującym". Jednym brakuje środków materialnych, innym umiarkowania w ich zdobywaniu i wydawaniu, jeszcze innym zdrowia, sił lub po prostu życzliwej obecności drugiego człowieka.
Niczym zakaźna choroba szerzy się dziś brak nadziei, dlatego z troską pytamy, jak i co może przywrócić nadzieję? Na pewno nie sama materialna pomoc, która czasem tylko upokarza, albo jeszcze gorzej - uczy żyć w upokorzeniu i traktować to jako sposób na życie. Tak dzieje się zwłaszcza wtedy, gdy człowiek chce żyć ponad swoje możliwości i domaga się od innych nienależnej mu pomocy, niszcząc przez to swoją godność.
Prawdziwą nadzieję przywrócić może tylko współczująca obecność i pomoc ofiarowana z miłości. Taka miłość szuka skutecznych rozwiązań i sposobów pomocy, ale przede wszystkim sama już jest pomocą gdyż rozbija mury obojętności i przywraca radość życia.
Trzeba odejść od podziału na "bogatych" i "biednych". Nie ma człowieka, któremu by czegoś nie brakowało, i nie ma człowieka, który by nie miał nic do ofiarowania.
(…) Musimy iść do źródła miłości, a wtedy nauczymy się kochać i znajdziemy siłę, która będzie naszą mocą i pozwoli pokonać wszelkie przeciwności. Chcąc iść do źródła rzeki, trzeba iść pod prąd, a to wymaga wysiłku. Podobnie do źródła miłości dziś trzeba iść pod prąd panującego stylu życia, w którym wartość człowieka mierzy się pieniędzmi, wyglądem i jego użytecznością. Miłość i solidarność nie są popularne. Praktykując je, narażamy się na ryzyko, że nasz wysiłek zostanie zlekceważony lub wyśmiany. Trudno jest iść pod prąd, ale tylko w ten sposób możemy dotrzeć do źródła. (…)

Kard. Stanisław Dziwisz, "Słowa na Tydzień miłosierdzia", 19.09.2006 (fragmenty).